Bajka o dzielnych rycerzach

Za siedmioma górami, za siedmioma rzekami w krainie mlekiem i miodem płynącej, Jutlandią zwanej, wszyscy żyli szczęśliwie nie martwiąc się niczym.

Dzieci radośnie biegały,

białogłowy śpiewały

mężowie ciężko pracowali.

Nad krainą zawisły ciemne chmury. Na podbój pobliskiego zamku przybyli barbarzyńcy.

Wszyscy na podzamczu zaczęli szykować się do nieuniknionej walki z intruzami.

Białogłowy zagrzewały swoich mężczyzn do walki,

aż wszystko było gotowe:

miecze,

zbroje,

rycerze.

Nad obrońcami zamku czuwał Bóg. któremu Opat pobliskiego klasztoru powierzył rycerzy

i walka się zaczęła

Była długa i bardzo krwawa, a zakończyła się szczęśliwie, barbarzyńcy zostali pobici

a strudzeni walką rycerze mogli zasłużenie odpocząć

Życie wróciło do normy, rodziny znów mogły cieszyć się beztroskim życiem

uczeni przekazywać swą wiedzę bakałarzom

biesiadować

a broń i zbroje odwiesić na kołku.

Znów niebo stało się błękitne, a ludziom żyło się szczęśliwie.